Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.

Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki.  Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.

Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.

Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:

• opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
• analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
• program ochrony przyrody,
• określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).

Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.

     W Nadleśnictwie Skierniewice przyjęty podział powierzchniowy oparty jest na podziale w poprzednim planie urządzenia lasu. Jest to podział w większości sztuczny, oparty o linie podziału powierzchniowego, a w części wykorzystujący istniejące drogi, cieki, linie kolejowe. Kierunek linii gospodarczych jest zbliżony do kierunku wschód – zachód. Linie oddziałowe są prostopadłe do linii gospodarczych.

     Podstawą prowadzenia gospodarki leśnej w bieżącym okresie jest plan urządzenia lasu opracowany na okres 2023–2032 r. przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Warszawie. Trwałe i zrównoważone zagospodarowanie lasu, jako zarządzanie i użytkowanie terenów leśnych prowadzi się wg planu urządzenia lasu, w sposób, który zapewnia utrzymanie ich różnorodności biologicznej, produktywności, zdolności regeneracyjnych, żywotności, właściwych funkcji ekologicznych, ekonomicznych i socjalnych.

Stan zasobów drzewnych na powierzchni leśnej zalesionej przewidywany na koniec bieżącego okresu gospodarczego tj. na 31.12.2032 r. po uwzględnieniu planów wyniesie:

Zapas - 3 343 000 m3 brutto, czyli zmniejszy się o 174 000 m3 brutto, tj. o 4,94%.   

 Ryc. 1.    Porównanie zmian powierzchni w rewizjach II-VI

Ryc. 2.    Porównanie zasobności w rewizjach II-VI

Powyższe zestawienia w tabeli oraz na wykresach przedstawiają porównanie najważniejszych cech wskaźnikowych dla nadleśnictwa. Od pierwszych Planów Urządzania Lasu dla Nadleśnictwa Skierniewice obserwowany jest wzrost powierzchni – dzięki przyjmowaniu nowych gruntów, wzrost zapasu o 39% w porównaniu z II rewizją. Co za tym idzie wzrosła również zasobność drzewostanów.
Przeciętny wiek drzewostanów nadleśnictwa wynosi 62 lata. Natomiast połowa orientacyjnego średniego wieku rębności drzewostanów wynosi 51 lat.  Analizy przeprowadzone w Nadleśnictwie Skierniewice wskazały, że relacja ta jest prawidłowa, zaprojektowane cięcia spowodują utrzymanie jej na podobnym poziomie.

Ryc. 3.    Porównanie przeciętnej zasobności drzewostanów na 1ha w podklasach wieku w rewizji V i VI

Porównanie obecnego i minionego okresu pokazuje, że w IIa klasie wieku zanotowano nieznaczny spadek zasobności na 1ha (-9m3/ha), w pozostałych klasach wieku widoczny jest wzrost zasobności. Największe wzrosty stwierdzono w KDO (86m3/ha), IIIb (68m3/ha) oraz KO (51m3/ha). Najmniejsze wzrosty zasobności stwierdzono w IIb (8m3/ha) oraz Vb (9m3/ha).

Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.